DINSDAG 12 juli HINDELOPEN

We hebben weer voldoende energie opgedaan voor ons volgende vaartochtje. Met een volgeladen auto gaan we vroeg op pad. Nog geen 5 minuten onderweg lijkt ons uitstapje alweer tot een einde te komen omdat een tegenligger van mening is dat de stadsbus geen voorrang heeft. De stadsbus heeft voorrang, is  groot en wint de strijd om het asfalt. De tegenligger wijkt uit en raakt ons op een paar centimeter na. De reis naar Den Helder verloopt op dit incident na gelukkig voorspoedig. Eenmaal bij de boot aangekomen laden we alles snel in, gooien de trossen los en vertrekken naar het IJsselmeer. Eerst wacht ons de sluis bij Den Oever. Er liggen al een paar zeilboten te wachten op het draaien van de brug en de schutting. Dit keer kost het ons een uur voordat we het IJsselmeer op kunnen. De sluispassage verliep niet helemaal vlekkeloos, omdat ik weer eens problemen had met de lijnen. Zou er zoiets bestaan als een 'sluisfobie"? Tegen 17.30 uur komen we aan in de jachthaven van Hindelopen. Dat de vakantieperiode is aangebroken is duidelijk merkbaar, de haven ligt aardig vol en dat betekent dat we ons weer in voldoende aandacht mogen verheugen. Niets is immers leuker dan vanuit de kuip kijken hoe een ander afmeert. Gelukkig gaat het afmeren (achteruit de box in) zonder problemen. We willen snel nog even boodschappen doen in het dorp, maar de buurt-super is helaas net gesloten.

 

WOENSDAG 13 juli LEMMER

Het zonnetje schijnt, de wind is geheel afwezig. Het eerste natuurverschijnsel is na de natte start van de zomer erg positief; het tweede is -althans voor zeilers- wat minder. Toch vertrekken de eerste zeilboten al vroeg uit de haven. In zomers tenue wordt een mooie dag tegemoet gezeild. Voor alle zekerheid heb ik toch maar een jack en reddingsvest aangetrokken, Peter gokt op het mooie weer en staat in polo achter het stuurwiel, Nadat we de haven ruim achter ons hebben gelaten komt er toch een lichte bries opzetten. De boot staat op de stuurautomaat en Peter gaat het schip boenen (zie foto). Plotseling slaat het weer om. De lucht betrekt en de wind trekt snel aan. Mooi, met mijn jack en reddingsvest ben ik er al helemaal klaar voor! Peter schiet haastig zijn jack aan. Het poetsen van de boot moet even wachten.

De AVALON gaat op haar kant en de zeilen moeten snel worden gereefd. De windkracht is toegenomen tot een 4 Bft met regelmatige uitschieters naar  5-6 Bft. Het schip rolt behoorlijk, maar echt oncomfortabel is het niet. 

Rond 16.30 komen we aan in jachthaven De Punt in Lemmer. Op internet hadden we snel de website van deze jachthaven bekeken. Vooral het budget vriendelijke liggeld trok ons aan. Maar "alle waar naar zijn geld" was hier wel van toepassing! De box was prima, maar het uitzicht op een grote betonfabriek was beduidend minder. We kwamen er al snel achter dat er in deze fabriek hard en lang gewerkt wordt en dat was te horen en te ruiken. Er hing een wat bijzondere -chemische- lucht rond de fabriek (en dus ook in de haven). Gelukkig is Lemmer een erg gezellig stadje en bovendien op loopafstand. Dat maakte alles weer goed.

DONDERDAG 14 juli LEMMER

Regen en harde wind, we blijven een dagje liggen en gaan weer richting het centrum. Prachtige watersportwinkel gevonden en heerlijke appeltaart gescoord!

VRIJDAG 15 juli LELYSTAD

Op weg naar Lelystad. We komen rond 15.00 uur aan en kiezen een plaatsje aan de passantensteiger van Marina Houtrib. Niet het meest mooie plaatsje want als het druk wordt kan er een ander schip naast ons komen te liggen. Dat betekent dat het andere schip aan onze AVALON wordt vastgemaakt en de bemanning van het schip over onze boot naar de wal moet (en weer terug). We hopen er maar het beste van en laten de AVALON achter en gaan op weg naar Batavia-stad (www.bataviastad.nl). Een wandelingetje van nog geen 10 minuten. Batavia-stad doet erg Amerikaans aan met een aantal outlet-winkels en de Batavia werf waar een replica van het zeilschip de Batavia is te bewonderen. De werf slaan we even over. We gaan rechtstreeks richting de outlet-winkels met als enig doel ergens een ijsje te scoren. In deze setting is -zoals te verwachten valt- ook een McDonalds aanwezig. Helaas lukt het niet met ons gewenste ijsje. In de regio is de stroom uitvallen, en dit ongemak is niet aan Batavia-stad voorbij gegaan. Zonder ijsje- maar erg opgelucht dat wij geen auto in de parkeergarage hebben (de slagbomen om er uit te rijden werken òòk niet) gaan we weer terug naar de jachthaven.

We kijken de havenmeester lief aan en krijgen een box toegewezen. De AVALON moet weer los moet en dat gaat prima met de hulp van een paar 'afduwers', die de AVALON van de steiger af helpen duwen. Het valt nog niet mee om de boot aan de andere kant van de haven in de toegewezen box te krijgen. De wind waait weer eens niet uit de door ons gewenste richting. Toch lukt het Peter om zonder brokken te maken de boot in de box te leggen en liggen we even later weer keurig vast. Het aansluiten van de elektriciteit zou een routine klusje moeten zijn, maar het stroomkastje op de steiger geeft problemen. Peter haalt tot twee maal toe de havenmeester erbij op het probleem op te lossen.De havenmeester komt, kijkt en zucht en concludeert uiteindelijk dat het aan onze boot ligt dat de stroomvoorziening niet optimaal is. Omdat de havenmeester blijft zuchten laten we het maar zo, we hebben walstroom en voor de waterkoker vinden we wel een oplossing.

Veel tijd om hier over na te denken hebben we niet, want Peter's hulp lijkt zeer gewenst bij een binnenkomend Duits zeiljacht. Het zal niet ver van onze boot afmeren, althans dat is de bedoeling. Het afmeren lukt niet best en we vragen ons af hoe het mogelijk is dat deze gloednieuwe boot de afstand uit Duitsland veilig heeft afgelegd naar deze haven. Niet alleen door het wat vreemde gemanoeuvreer valt op, ook het rolgrootzeil hangt voor een deel als een zielige prop uit de mast en het voorzeil is op een nogal wonderlijke wijze ingedraaid. Het lijkt er op dat de bemanning van dit schip een weinig voorspoedige -dus humeur bedervend- zeiltochtje achter de rug heeft. Aan Peter's gezicht zie ik dat hij 'oorlog aan boord' vermoedt, maar hij blijft geduldig wachten tot hij de lijnen kan aanpakken. Als het schip eenmaal ligt afgemeerd komt het stel van boord, bedankt Peter voor zijn hulp, en vliegt elkaar vervolgens hevig zoenend in de armen. We zijn oprecht verrast door deze afloop en kijken nog eens goed naar het stel. We schatten de schipper twee keer zo oud is als zijn charmante scheepsmaatje en blijkbaar is dat het geheim om zonder ruzie allerlei zeilproblemen het hoofd te bieden.

ZATERDAG 16 juli VOLENDAM

Ons leeftijdsverschil is zeer gering én we zijn weer op weg naar een sluis. De Houtribsluis is aan de beurt. In deze sluis wordt de pleziervaart gelijktijdig geschut met de beroepsvaart en dat betekent extra opletten. Niet alleen het 'Calimero-effect' (groot binnenvaartschip versus kleine AVALON) maar ook mijn latente sluisfobie zorgt voor de nodige stress. In elke sluis is het opletten, maar een binnenvaartschip heeft zo'n krachtige schroefwerking dat ons schip extra goed moet vastliggen. En dat ging (weer) niet helemaal goed., zodat Peter moest ingrijpen (en dus bij het stuurwiel vandaan moest) om alles in orde te krijgen. Geen opstekertje voor een bootsmaatje, maar voor de sluismeester ongetwijfeld een aardig tafereeltje van gepruts.

Niettemin komen we veilig uit de sluis en dan blijkt dat de GPS (zeg maar de TOM TOM) niet werkt. Ondanks het gegeven dat van de 24 satellieten in de ruimte er minstens 3 moeten zijn die ons 'zien', blijft onze elektronische kaart aangeven dat onze boot onvindbaar is. Maar voor een zeeofficier van de Koninklijke Marine is dit gegeven slechts lastig maar verder geen enkel probleem. De oplossing: weer 'ouderwets' navigeren op de papieren waterkaart. Elektronische navigatie went toch wel erg snel! Maar ook met een ouderwets  'gegist bestek' vonden we de Marina Volendam. We hadden telefonisch al een mooie box toegewezen gekregen. Deze jachthaven hebben we eerder bezocht en afmeren is hier geen enkel probleem. Als zeer ervaren zeilers schoven we dan ook onze box in. Tijd voor de borrel!

ZONDAG 17 juli VOLENDAM

We blijven een dagje in deze haven. De zon schijnt uitbundig en vanwege het weekend en de vakantie is het gezellig druk op de haven. Voor de kleintjes zijn er speelautootjes en fietsjes (een soort verkeerstuin) en klein zwembadje. Nadat de kinderen hun energie kwijt zijn vertrekken de boten richting het Markermeer. Wij gaan koffie drinken in het dorp en zoeken een plaatsje op waar we goed uitzicht hebben om de gemeentehaven van Volendam. We zien de steiger waarop Jan Smit in de reclame van een opticien blij uitroept dat hij alles weer zo goed kan zien. Jan, en andere Volendamse beroemdheden zien we niet, wel talloze buitenlandse toeristen die in colonne achter hun gids aanlopen. Eerlijk is eerlijk: Volendam is gewoon erg leuk. Eenmaal terug in de jachthaven kunnen we de hele middag en avond genieten van een (voor ons onzichtbare) DJ die "gouwe ouwes" draait. We hebben onze leeftijd mee: deze muziek klinkt ons bekend in de oren. Blijkbaar is er ergens in de buurt een feest. Kortom, het is genieten van een mooie zomeravond. Op dringend verzoek van Peter eten we in het late avondzonnetje.....erwtensoep.

MAANDAG 18 juli DEN HELDER

Vandaag is Peter jarig! Het is nog geen kroonjaar, maar toch aardig richting 6 kruisjes. Eigenlijk hadden we gisteren een etentje in Volendam in de planning om deze heugelijke gebeurtenis te vieren. Maar de borrel aan boord gistermiddag, het weinig lokkende vooruitzicht van een wandeling naar het dorp, gevolgd door de gelukkige vondst van een blik erwtensoep (onder de bank in de kajuit) gaf voldoende aanleiding tot wijziging van de plannen. We zijn nu voornemens om in Den Oever bij de visafslag een visje te gaan eten. We vertrekken vroeg. Het Markermeer is bijna helemaal voor ons alleen, de zon schijnt op het vlakke water. Het is haast niet te geloven dat ook dit een stukje Nederland is.

We zetten koers  richting het IJsselmeer. Om daar te komen moeten we eerst het Naviduct (sluis) passeren. Erg druk is het niet en we kunnen direct schutten, we boffen!  Dit keer gaat het met de lijnen prima, een opstekertje! Blijkbaar toch geen sluisfobie. Direct na het Naviduct laten we Enkhuizen aan onze bakboordzijde liggen. Met de rust op het water is het nu gedaan. Het is druk op het IJsselmeer en we moeten goed opletten omdat we vol onder zeil zijn. Soms levert het even spannende momenten op, maar de tocht is prachtig. Omdat we goed opschieten besluiten we Den Oever niet aan te doen en direct door de Stevinsluis te gaan. Ook deze sluis passeren we zonder oponthoud en zonder problemen. Nu ligt Den Helder toch wel erg dichtbij. We hebben de keuze om een plaatsje te zoeken in de Waddenhaven Den Oever of toch direct door te varen naar Den Helder, ook al hebben we de stroom tegen. We kiezen voor het laatste. Geen diner dus met een vers visje! Tegen 19.00 uur lopen we onze thuishaven weer binnen. Ook hier gezellig druk met zeker 30 passanten, waarvan weer een groot aantal buitenlandse schepen.

DINSDAG 19 juli DEN HELDER

Nog steeds erg warm. We poetsen de AVALON van buiten en binnen, doen de was  en gaan tegen het einde van de ochtend weer terug naar huis. Tijd om weer even uit te rusten!