Het is 11 november en onze jachthaven die eerder zo vol en bruisend was, ligt er nu verlaten bij. De AVALON ook. Het beeld doemt op van een eenzaam, achtergelaten kind. Dat is natuurlijk onzin. Maar het is een feit dat de meeste boten inmiddels elders een plekje hebben gevonden op de wal of in een overdekte stalling. Wij hebben besloten de boot dit jaar in het water te laten 'overwinteren'. Moet kunnen, volgens de geleerden.

In oktober hebben we de boot al stevig gepoetst in de veronderstelling dat sneeuw en regen nu geen vat op haar zullen hebben. De buiskap en het voorzeil zijn verwijderd. De motor is professioneel gecontroleerd en we hebben alle checklists-voor-de-winter afgewerkt.  In principe kunnen we er gerust op zijn dat wij de AVALON volgend voorjaar drijvend en in goede staat aan deze steiger zullen terugvinden. De havenmeesters hebben ons beloofd om af en toe even te kijken en ook wij zullen de komende winter een paar keer een goed excuus bedenken om even naar Den Helder te rijden.

We kijken nog even om voordat we in de auto stappen. De zon schijnt, de wind is koud en de temperatuur komt niet boven de 9 graden Celsius uit. We realiseren ons dat pas in april het nieuwe zeilseizoen begint. Dat duurt nog een hele lange winter. Als we het terrein van de haven afrijden bekruipt ons toch een beetje het gevoel dat we de AVALON als een eenzaam kind achterlaten. Maar dat is natuurlijk onzin.